We zijn weer thuis!

We zijn weer thuis! Dus het is tijd voor mijn laatste blog als afsluiter.

De laatste dagen hebben wij doorgebracht in Galle. Hier hebben wij nog heerlijk genoten van de zon, de lieve mensen, de zee (vooral van de golven) en de natuur. Quartin en ik vonden het surfen samen heerlijk en hebben aan het eind nog (bijna hand in hand) samen op 1 golf gesurft (zo romantisch, zwijmelzwijmel). Daarna heb ik Quartin een witte jas gegeven zodat we samen nog eens terug konden naar het ziekenhuis. Heel opvallend dat als je blank bent en een witte jas aan hebt, iedereen er blind vanuit gaat dat je dokter bent en je overal zo binnen kunt lopen. Quartin vond het in elk geval helemaal leuk om voor een uur dokter te zijn, haha. Verder was hij wel erg geschrokken van de omstandigheden in het ziekenhuis. Hij kan zich niet voorstellen dat je na een operatie doodleuk via heuvelachtige weggetjes vol schimmels en viezigheid door de buitenlucht naar de ward wordt gereden. Hij vond het ook bizar om te zien hoe mensen hier met elkaar op de enorme zalen liggen, net alsof je terug wordt gespoeld in de tijd. Ook zagen we een file met zwangeren voor de ingang van de operatie kamer, wachtend voor hun keizersnede. Aan de achterkant werden deze vrouwen met hun verse wond er weer uit gereden met een verpleegster met de nieuwe wereldbewoner er achteraan. Niemand had raar opgekeken als we zo waren gaan assisteren tijdens een keizersnede of bevalling, maar dat hebben we uiteraard niet gedaan (anders is het net een circusattractie, aldus Quartin).

Niet lang daarna werd het tijd om de backpacks voor de laatste keer in te pakken, souveniertjes te kopen en richting het vliegveld te gaan. Voor mij na twee maanden daar toch best lastig en emotioneel. Gelukkig hadden we na de vlucht een super fijne thuiskomst! Mijn lieve ouders kwamen ons in alle vroegte ophalen in Brussel, zodat we ze meteen in de armen konden vliegen! Thuis aangekomen bleek Quartin te hebben geregeld dat ons hele huisje helemaal keurig netjes was gemaakt door mijn lieve schoonouders, heerlijk! Ook had Quartin flink geklust terwijl ik weg was, waren er verse bloemen en plantjes geregeld en een prachtig canvas schilderij van een foto van ons in Sri Lanka! Ook was de koelkast gevuld inclusief chocolade en een flesje wijn (dat was dan weer door mijn ouders gedaan). Oftewel veel lieve mensen die ervoor zorgde dat ik weer een beetje kon landen! Want het was na zo'n tijd best gek om weer terug in het normale leven te komen. Het lijkt of de wereld hier nog wat sneller gaat dat ikzelf. Ook is het water uit de kraan opeens ijskoud, spreekt iedereen opeens weer Nederlands (en is 9 van de 10 keer chagrijnig...), moet ik weer bedenken van welke kant het verkeer ook alweer komt en was het hier ijskoud met 15 graden.

Nu ik een paar dagen terug ben wordt het leven weer langzaamaan normaal. Weer lekker op de fiets, niet bang zijn om met je blote voeten op een kakkerlak te stappen als je uit bed komt, alles kunnen eten zonder angst voor voedselvergiftiging, muggen zonder enge ziektes en terug bij vrienden en familie.

Ik heb een geweldige tijd gehad, veel geleerd en veel gedaan. Bedankt voor jullie berichtjes en steun de afgelopen twee maanden! Wie weet, binnenkort een ander blog met een nieuwe spannende bestemming?